ج. تا علم بر خلاف نباشد، حمل بر حلال زادگى مى‌شود.

ج. ادعاهاى ذکر شده مى‌تواند از طرفين باشد، ولى پدر با اين که حقّ حضانت دارد، لکن به گونه‌اى نبايد عمل کند که مادر به مشقّت زياد و عُسر و حرج واقع شود و نبايد مانع شود او را از زيارت و ديدار و اجتماع براى صله رحم، و دفع يا رفع عسر و ضرر، به فرستادن طفل يا آوردن او ممکن است و همين حکم در ايام حضانت مادر هم هست و اختلاف بايد نزد حاکم شرع حلّ و فصل گردد.

ج. ترک قطع رحم مستلزم رفت و آمد آن‌چنانى نيست، ولى اگر قابل هدايت و تأثيرپذيرند آن‌ها را ارشاد کنيد.

ج. حکم زنا را ندارد و اگر قصد مطلق نکاح را داشته‌اند، منقلب به عقد دايم و مهرالمثل مى‌شود.

ج. مقدار، منوط به رضايت طرفين است و فرقى بين اين که زمان آن بلند يا کوتاه باشد نيست؛ پس در طرف طول زمانى که مظنون است عدم بقا تا آن زمان تا به سفاهت نرسد، و در طرف کوتاهى، به لحظه معيّن با قابليت استمتاع؛ اگرچه به غير جماع باشد در آن زمان کافى است.

ج. مى‌تواند با آنان به صورت عقد موقت ازدواج کند.

ج. آن شش ماه ديگر را ببخشد، بعد او را عقد کند.

ج. محبّت بين طرفين و عمل هر کدام به وظايف شرعى نسبت به ديگرى و اغماض هر يک از خطاهاى ديگرى.

ج. بلى، محرم هستند.

ج. اگر يقين به دخول در فعل لواط داريد، واجب است فورا از همسرتان جدا شويد و به هم حرام هستيد.