ج. مخارج تحصيل اولاد بر پدر واجب نيست، بلکه فرزندان اگر فقير باشند، به اندازه‌اى که نفقه‌ى روز خود را نداشته باشند و نتوانند تأمين کنند، بر پدر لازم است نفقه‌ى آن‌ها را بدهد.

ج. شأنيت بر حسب امثال زوجين حساب مى‌شود.

 ج. نفقه‌ى طفل بر پدر است و پدر پدر، هر چه بالا رود و با نبود آن‌ها بر مادر است و بر پدر و مادر مادر، هر چه بالا رود.

ج. بله، صحيح است و اگر آن تعهّد را ضمن عقد خارج لازمى شرط کند، الزام‌آور هم مى‌شود.

ج. از وسايل خانه به طور عادّى مى‌توانيد استفاده نماييد و استفاده از خوردنى‌ها و آشاميدنى‌ها و غيره مانعى ندارد.

ج. از واجبات نمى‌تواند امتناع کند.

ج. اگر يقين به رضايت صاحبش دارد، مانع ندارد.

ج. نمى‌تواند.

ج. در اين سه متعيّن نيست.

ج. اگر يقين به حرام بودن عين غذا نداريد، مى‌توانيد تصرّف نماييد و در صورت يقين، دادن پول، حرام موجب جواز تصرّف نيست.