ج. حق شرعى نيست و مربوط به تراضى طرفين است.

ج. بله، واجب است.

ج. تا وقتى که وجوب بالفعل ندارد، نمى‌تواند بدون اجازه شوهر از خانه خارج شود.

ج. اجازه‌ى شوهر در نذر زن بنابر احتياط واجب لازم است؛ ولى اگر بدون اذن او نذر کرد، بايد بنابر احتياط به نذرش عمل کند با وجود ساير شرايط صحّت نذر، مثل عدم منافات با حقوق زوج.

ج. ظاهرا کراهت دارد.

ج. در صورت عدم خروج منى و يا عدم دخول نبايد غسل کند و گرنه بايد براى هر عملى که مشروط به غسل است، غسل کند و به خودى خود هم غسل کردن مستحبّ است و تکرار جماع، مشروط به غسل نيست.

ج. جلوگيرى موقّت اگر مستلزم لمس يا نظر حرام نباشد، جايز است.

ج. ضامن است و احتياطا مصالحه بر ديه کنند.

ج. در صورت اوّل با فسخ زوج، زن حق مهريه ندارد و در صورت بعد از نزديکى هم اگر مرد فسخ را اختيار کرد و خود زن تدليس کننده بوده، باز هم زن حق مهر ندارد و اگر هم گرفته بوده، مرد مهر را از او پس مى‌گيرد.

ج. خير، نمى‌تواند.