ج. خير، امر طلاق به دست مرد است.

ج. مهريه بر عهده‌ى شوهر است و مجرّد وعده ـ که در ضمن عقدى نباشد ـ الزام‌آور نيست، به خلاف اين که هنگام عقد، پدر شوهر مهريه را ضامن شود که دينِ بر عهده اوست که در اين صورت اگر وفات کند، از عهده‌ى شوهر ساقط است.

ج. در خانه مانعى ندارد و محمول بر وسط است بين اعلى و ادنى بنابر احوط.

ج. در فرض سؤال، پدرشوهر ضامن نيست، واللّه‌ العالم.

ج. درهم شرعى مراد است که هر درهم ۶/١٢ نخود است و هر نخود تقريبا ٢/ گرم است؛ پس هر درهم تقريبا ۵/٢ گرم است. و مهر السنه تقريبا يک و ربع کيلو نقره مسکوک است.

ج. احتياطا بر ارزش پول در آن زمان مصالحه کنند.

ج. لزومى ندارد، ولى دين بر عهده مرد است.

ج. آن چه که در قباله‌ى نکاح نوشته شده است، در ذمّه‌ى متوفّى باقى است و بايد ورثه پرداخت نمايند و لازم نيست در وصيّت‌نامه ذکر نمايد، ضمن آن که هفت هزار تومان، معادل سى مثقال طلاى نساخته است، يعنى فعلاً سى مثقال طلا را پرداخت کنند.

ج. مطلقا صحيح است.

ج. اگر طرفين بر مبلغى مصالحه کنند، مهرالمثل همان است وگرنه از اهل آن سؤال مى‌کنند و در صورت اختلاف، حدّ وسط را مى‌گيرند.