۵٠١۴. به اصرار پدرم در هفت سالگى به عقد ازدواج دايم پيرمردى درآمدم. آن موقع در اين باره هيچ خبر نداشتم، حالا که بالغ شدم، پدر و مادر با زور و اکراه به خانه شوهرم مى‌فرستند. من هميشه به پدر و مادرم مى‌گفتم: من اصلاً نمى‌دانم عروسى من کى انجام شده و شوهرم را تا به حال نديدم. ولى از آغاز عقد و پس از بلوغ اصلاً بر اين نکاح رضايت نداشته‌ام و مصلحت عقلايى هم در اين نکاح نيست. حکم شرع مقدس اسلام درباره صحّت عقد مذکور چيست؟
ج. اگر هنگام عقد ـ يعنى سنّ هفت سالگى ـ مفسده بوده، عقد صحيح نيست و اگر اکنون مفسده است نه هنگام عقد، تأثيرى ندارد.
