ج. اگر اجازه‌ى اوّلِ زوج، شرط ضمن عقد نبوده است، زوج مى‌تواند از اجازه‌اش برگردد و و در اين صورت خروج از منزل هم براى زوجه حرام است.

ج. حق ندارد، اگر در حدّ نفقه واجبه که شوهر بايد تهيه کند هست، و با امتناع، در بعض موارد، ناشزه محسوب مى‌شود.

ج. اگر شرط صحيح و نافذ بوده، تخلف از آن حرمت تکليفى دارد و قابل الزام است، امّا حق فسخ نمى‌آورد.

ج. بله، لازم‌الوفاء است.

ج. خير، چون عقلايى نيست.

ج. عدم استحقاق را نمى‌تواند، ولى عدم انفاق فعليّه را مى‌تواند شرط نمايد.

ج. هر شرطى که شرعا صحيح باشد را با توافق زوج ضمن عقد حق دارد قرار دهد و اگر زوج قبول نکرد، آن شرط نافذ نيست.

ج. اگر شرط عقلايى و غير سفهى باشد، نافذ است.

ج. خير، نمى‌تواند.

ج. شرط صحيح و واجب الوفاء است و شرط ضمن نکاح الزام‌آور هست؛ اما خيارآور نيست.