ج. اگر شرط فقط گذشتن از حق باشد نه شرط عدم استحقاق، عقد و شرط صحيح است وگرنه فقط عقد صحيح است.

ج. زن حق مطالبه‌ى اجرت را دارد.

ج. تبعيّت از حکم هيچ‌يک لازم نيست. بلى، خارج شدن زن از منزل بايد با اجازه‌ى شوهر باشد و در استمتاعات بايد از شوهر اطاعت کند.

ج. تا وقتى که ضمن عقد شرطى نشده باشد، مى‌تواند مانع اشتغال زن شود.

ج. در هر همخوابى، نزديکى صورت نمى‌گيرد.

ج. اشکال ندارد و بهتر پيروى از روش‌هايى است که در اين رابطه از ائمه ـ عليهم‌السّلام ـ روايت شده است.

ج. به مورد ۶ از مسأله‌ى ١٨٩٣ و مسأله‌ى ١٩٢٨ رساله رجوع شود.

ج. اگر نکاح مشروط به استيلاء[1] بوده است، نمى‌تواند.

[1]. بچّه ‏دار شدن.

ج. اگر در عقد شرط شده يا عقد مبنى بر آن شرط بوده، حقّ فسخ دارد.

ج. اگر شوهر ناصبى و دشمن اهل بيت ـ عليهم‌السّلام ـ است، بايد از او جدا شود و همين‌طور اگر خوف ضرر جانى دارد.