ج. اگر آن ناپدرى با مادر مادر شما عقد و نزديکى کرده باشد، بر مادر و شما و فرزندان شما، هر چه پايين آيند، چه در وقت عقد باشند، يا بعدا به دنيا بيايند به او محرم مى‌شوند.

ج. نمى‌شود.

ج. خير، بايد امکان لحوق باشد ـ از حيث کم‌ترين و بيشترين مدت حمل ـ تا حتى موضوع براى لعان محقق شود.

ج. ايذاى مؤمن و مؤمنه جايز نيست.

ج. با فرض بقا و عدم تغيير تخمک‌ها، فرزند متعلق به صاحب تخمدان است و نسبت به زن دوم و اقوام او هم احتياطا بايد احکام محرميّت را جارى کنند.

ج. خير، جايز نيست.

ج. در اين رابطه به مسايل ١٩٨۵ تا ١٩٨٧ رساله رجوع شود، ولى نفقه‌ى آن‌ها بر پدر واجب است و تا حدى که به حدّ بلوغ و رشد نرسيده‌اند، حضانت آن‌ها بر پدر و مادر است.

ج. شايد نهى تنزيهى باشد.

ج. با فرض آن که دختر رشيده و عاقله است و زوجى را که براى خود در نظر گرفته کفو او مى‌باشد و با اجتماع تمام شرايط، پدر از اذن امتناع نمايد، اعتبار اذن پدر ساقط مى‌شود و در هر حال رعايت احترام پدر و استيذان از او بشود خصوصا در عقد انقطاعى، واللّه‌ العالم.

ج. امکان دارد.