ج. شيربها که جهت تهيّه‌ى جهيزيّه تمليک شده، اگر قيد شده باشد که براى اين کار مصرف شود، بايد صرف در آن کار شود و در هر صورت پدر حقّ ندارد بعد از تمليک جهيزيّه و تحويل به فرزند آن را پس بگيرد.

ج. تحصيل علم برايش جايز است، ولى بايد نفقه زن و فرزندانش را بدهد.

ج. بله، گناه‌کار و مديون است.

ج. اختيار با شما است.

ج. در غير بيرون ريختن دايمى ـ که موجب مريضى و عقيمى زوجه بشود ـ بدون اذن زوجه بنابر اظهر مکروه است.

ج. اگر منى نباشد و علايم آن را هم نداشته باشد، پاک است و غسل لازم ندارد.

ج. مى‌تواند.

ج. اگر براى علاج ضرورى است، اشکال ندارد.

ج. در بَرَص و جذام تا هفت مورد مذکور در مسأله ١٨٩٣ رساله، حقّ فسخ دارد و مجرد سکوت در آن‌ها با علم به آن تدليس است و در غير آن‌ها تنها در صورت شرط شدن در ضمن عقد يا مبنى بودن عقد بر آن، اين حکم ثابت است و در تدليس بدون اين دو، حق فسخ مورد تأمّل است.

ج. اختيار طلاق به دست مرد است، ولى در مورد فرض مذکور، لزوم ندارد.