ج. اگر مهر حالّ و غير مؤجّل باشد، حقّ امتناع دارد.

ج. مانع ندارد و بهتر است قيمت آن هم تعيين شود.

ج. هر چه ماليت دارد مى‌تواند مهريه قرار گيرد، مثل تعليم قرآن و امثال آن.

ج. اگر التقاى ختانين نشده، زن همان نصف مهر را طلب‌کار است.

ج. زنى که عقد دايم شده، نبايد بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود و بايد خود را براى هر لذتى که او مى‌خواهد تسليم نمايد و بدون عذر شرعى از نزديکى کردن او جلوگيرى نکند.

ج. در موردى که کمک او بر خروج صدق مى‌کند، شرعا مجاز نيستند.

ج. در هر موردى که مرتبط با حقوق او نيست، لازم نيست.

ج. چون راجع به استمتاعات است، زن بايد اطاعت کند.

ج. خير، شرط نيست.

ج. در اين صورت زن مى‌تواند امتناع کند.