ج. تا حدى که براى فرزند مصلحت داشته باشد و مفسده‌اى نداشته باشد.

ج. حق ندارد، اگر در حدّ نفقه واجبه که شوهر بايد تهيه کند هست، و با امتناع، در بعض موارد، ناشزه محسوب مى‌شود.

ج. حقّ ندارد و اگر اطاعت در اين امور نکند، ناشزه مى‌شود و حقّ نفقه ندارد.

ج. هر عملِ مشروع متموّل، جايز است صداق قرار داده شود.

ج. شاهد گرفتن لازم نيست، بله براى رفع اختلاف در آينده خوب است و در صورت اختلاف، قول منکر مقدّم است.

ج۱. هر کدام بايد يک مهر المثل بپردازند.

ج۲. مکرّر است.

ج. عدم اطاعت زن در مورد بيرون رفتن از خانه و بهره جنسى مرد از او نشوز محسوب شده و زن گناه کار است و حق غذا، لباس، منزل و هم خوابى ندارد؛ ولى مهر او از بين نمى‌رود.

ج. نمى‌تواند مجبور کند.

ج. اگر قدرت امر به معروف و نهى‌ازمنکر دارد، با وجود شرايط، از هر راه ممکن او را امر به معروف و نهى‌ازمنکر کند.

ج. خير، نمى‌تواند.