ج. يعنى قصد کند که به سبب اجراى صيغه مى‌خواهد عقد زوجيّت را ايجاد کند و ميزان همين قصد است، نه توجه به فرق بين اخبار و انشا.

ج. کراهت آن‌ها پس از بلوغ اثرى ندارد و اختيار فسخ ندارند؛ مگر اين‌که به بيّنه اثبات کنند که هنگام عقد مفسده داشته است.

ج. اگر شرط عقلايى و غير سفهى باشد، نافذ است.

ج. خير، نمى‌تواند.

ج. اگر براى حاکم استعلام حال ممکن نيست، قول زوج مقدّم است.

ج. ديگر زوجه حقّ زياد کردن مهريّه را ندارد. اما اگر شوهر خودش از باب هبه چيزى به او بذل کند، مانعى ندارد.

ج. بله.

ج. زانيه‌ها مستحق مهريه نيستند و فرزندان هم لحوق شرعى به زانى يا زانيه ندارند.

ج. بله.

ج. زن بايد براى خارج شدن از منزل رضايت شوهر را مراعات نمايد؛ مگر در واجباتى که انجام آن‌ها متوقف بر خروج از منزل باشد.