ج. کراهت دارد و احوط ترک است؛ مگر بعد از شستن فرج.

ج. بلى.

ج. حرام است.

ج. سقط جنين ناقص مذکور جايز نيست. زيرا قتل نفس محترم است و اگر حمل به حال مادر مضرّ است يا مى‌دانند که بعدا باعث عسر و حرج مى‌شود، بايد از اوّل از حمل جلوگيرى کنند، به مثل عزل مرد، و اگر حمل محقق شده، به توضيح مذکور در مسأله ١۴ از مسايل متفرقه رساله مراجعه شود.

ج. اگر مستلزم لمس يا نظر حرام نباشد و از راه استفاده از نطفه يا تخمک ديگرى نباشد، جايز است.

ج. شايعه اعتبار ندارد و ادامه‌ى زندگى هم مانع ندارد.

ج. ظاهرا حکم به بطلان عقد آن‌ها مى‌شود.

ج. اگر قبل از دخول باشد، نکاح فى الحال منفسخ مى‌شود و اگر بعد از دخول باشد، اگر تا قبل از انقضاى عده، مرد هم مسلمان شد، نکاح باقى است و در غير اين صورت نکاح از حين اسلام زن باطل شده بوده است.

ج. بر زوجه، تمکين از زوج لازم است، مگر اين که عذر شرعى داشته باشد و اگر بدون عذر تمکين نکند، ناشزه است و استحقاق نفقه ندارد و مرد مى‌تواند در  غير صورت طلاق يا خلع ـ ولو با رجوع به محکمه‌ى شرعيّه ـ او را به تمکين وادار نمايد، واللّه‌ العالم.

ج. ورثه را راضى کند.