ج. کشف مى‌شود که از اوّل عقد ازدواج باطل بوده است.

ج. هر عيبى که موجب فسخ باشد، بعد از عقد شوهر خيار فسخ دارد و هزينه درمان بر عهده زن است.

ج. در اين سه متعيّن نيست.

ج. اگر يقين به حرام بودن عين غذا نداريد، مى‌توانيد تصرّف نماييد و در صورت يقين، دادن پول، حرام موجب جواز تصرّف نيست.

ج. فرزند در هر سنى که باشد، اگر فقير باشد و پدر داشته باشد نفقه‌اش بر پدر  واجب است و اگر نفقه را از عين مال حرام بدهد، آن‌ها نمى‌توانند از آن پول استفاده کنند و بايد از پول حلال مطالبه کنند.

ج. تمام موارد ذکر شده محرم هستند، غير از مورد آخر، يعنى فرزند شوهر دوم، که از مادربزرگ شما نيست.

ج. محرم نيست.

ج. شوهر مى‌تواند زن را الزام به تمکين کند، هر چند با شکايت به محاکم قضايى.

ج. با درخواست زوجه، مرد استحقاق حدّ قذف دارد؛ مگر اين که لعان را واقع سازد. ولى دوباره زندگى کردن بدون لعان مانعى ندارد و زن هم بايد به وظايفش عمل کند، مگر اين که طلاق خلع يا مبارات بگيرد.

ج. عقد اوّلى باطل نشده و حکم آن مثل ازدواج و دخول با زن شوهردار است.