ج. مانعى ندارد ولى مکروه است.

ج. اگر ممکن باشد با صاحب کفن مصالحه کنند و قبرها را نبش نکنند و اگر ممکن نشد يا براى جهات ديگر بخواهند نبش کنند، بايد به گونه‌اى از کنار بشکافند که قبرهاى رويى نبش نشود.

ج. سکونت در آن منطقه جايز نيست و تصرّفاتى که تاکنون کرده‌اند به آن‌ها اعلام کنند که مربوط به ما نبوده و نمازهايى که سابقا خوانده‌اند صحيح بوده و قضا ندارد، واللّه‌ العالم.

ج. جدّ پدرى طفل و بعد از او حاکم شرع مى‌توانند اين کار را بکنند.

ج. در روايت دارد چنين نگوييد؛ زيرا که هول و هراس مطَّلع، عظيم است.

 ج. به ترتيب طبقات ارث است و ولىّ زن، شوهر او است و در مرتبه بعد از او مردهايى هستند که از او ارث مى‌برند، به ترتيب اولويّت در ارث.

ج. بعد از اخراج نصف ديگر، هر يک جداگانه غسل و کفن مى‌شوند.

ج. اگر آن قسمت داراى استخوان باشد، غسل آن واجب است.

ج. خلاف احتياط مستحب است. (مسأله‌ى ۴۶٣ رساله).

 ج. اگر کسى جايى از بدن خود را به بدن انسان مرده‌اى که غسلش نداده‌اند و بدنش سرد شده برساند بايد غسل مسّ ميّت نمايد، چه آن ميّت مسلمان باشد يا کافر و چه در خواب يا بيدارى بدن او را مسّ نمايد و چه در حال اختيار  مسّ کند يا بدون اختيار مسّ نمايد و کيفيت غسل مسّ ميّت با غسل‌هاى ديگر فرقى ندارد و کسى که غسل مسّ ميّت نموده بايد براى نماز وضو بگيرد بنابر احوط.