ج. واجب است به مقدارى در زمين دفن شود که بوى او بيرون نيايد و درندگان نيز نتوانند بدنش را بيرون آورند.

ج. خير، دفن و اعمال قبل از آن اگرچه متصل به مقدارى از گوشت باشد لازم نيست، هر چند احتياط خوب است.

ج. ١) پياده تشييع کردن جنازه؛ ٢) حمل جنازه بر دوش، مگر در مواردى هم چون دورى مسافت؛ ٣) تفکر تشييع کننده در مرگ خود؛ ۴) حرکت از پشت جنازه؛ ۵) حمل جنازه از چهار طرف؛ ۶) حرکت صاحب مصيبت با حالت عزادارى و...

ج. اگر مسلمان بوده‌اند، جايز است.

ج. ١) خنديدن و شوخى و لهو در هنگام تشييع؛ ٢) سخن گفتن و مشغول شدن به غير ياد خدا و دعا و ذکر و استغفار در هنگام تشييع جنازه مکروه است، به حدّى که در روايت از سلام کردن بر تشييع کننده نهى شده است؛ ٣) راه رفتن از جلوى جنازه؛ ۴) تند بردن جنازه؛ ۵) دست بر دست ديگر زدن و نيز دست بر ران زدن.

ج. بايد همان مقدار را که بدن ميّت در آن قرار گرفته مسدود نمايند و اگر ممکن نيست بايد درب چاه يا... را ببندند و همان محل را قبر او قرار دهند و در صورتى که آن محل مال غير باشد بايد به نحوى او را راضى کنند، اگرچه با پرداخت قيمت آن محل باشد.

ج. به هر حال احترام مؤمن لازم است.

ج. به هر طرفى که شد دفن کنند و اگر به يک طرف ظن وجود دارد که قبله است همان را اختيار کنند.

ج. مستحبّ است مباشر دفن زن، شوهر او يا محارم او باشد و با عدم آن‌ها، اقرب ارحام از مردان و پس از آن زنان و پس از آن اجانب و بيگانگان باشد.

ج. بله، جايز است.