ج. از زمانى که مرگ از جميع جهات حاصل شود، بايد محاسبه گردد.

ج. کارى در ترويج مذهب حق، از قبيل نشر کتب و... انجام دهد و ثواب آن را به او هديه کند.

ج. همه از آن بهره مى‌برند.

ج. بلى.

ج. دومى بهتر است.

ج. غذاخوردن اشکال ندارد.

ج. تقسيم شدن ميزان نيست، بلکه شاهد حال بر رضايت صاحبان حق کافى است و با وجود وارث صغير، بايد با اذن ولىّ يا قيّم شرعى آن‌ها باشد.

ج. در حدّ متعارف که مورد نظر وصيت کننده هم بوده است، اشکال ندارد و اگر غير متعارف است، در تصرفات بايد اجرت و مال‌الاجاره‌ى ثلث را براى مصرف در وصيت کنار بگذارند.

ج. اولى اين است که اهل ميّت بيش از سه روز براى تعزيه و عزادارى ننشينند.

ج. آن‌ها را با ذکر هر چه سبب تخفيف حزن آن‌ها شود تسلى بدهد و روايات وارده در اجر مصيبت ديده را براى آن‌ها نقل کند و مجرّد حضور نزد صاحبان مصيبت که او را ببينند در تعزيه‌ى او کافى است.