ج. اشکال ندارد.

ج. احتياطا بايد اعاده کند.

ج. جايز نيست. (مسأله‌ى ۵١۴ رساله)

ج. معلوم شد که علم به خير، علم به ايمان او مى‌تواند باشد.

ج. تأثير دارد، زيرا او سبب شده است که به مؤمنين دعا شود و در غير جماعت هم دعا براى مؤمنين هست.

ج. خير، اشکال ندارد.

ج. اگر عارف به نماز بوده، احتياطا واجب است که بر او نماز خوانده شود. (مسأله‌ى ۵١۴ رساله)

ج. مستحب است.

ج. اگر سهوا بوده، مانعى ندارد و اگر دو مرتبه تکبير را به جاى دو مرتبه‌ى «الصلاة» و تکبير واجب را جداگانه گفته‌ايد، مطلقا مانعى ندارد.

ج. بله، مى‌تواند.