ج. اگر قبل از غسل دادن ميّت باشد و با رطوبت مسّ شود، مطلقا موجب نجاست مى‌شود؛ بلکه بدون رطوبت هم احتياط خوب است.

ج. اگر کسى مشغول کارهاى ميّت شود، بر ديگران واجب نيست اقدام نمايند؛ ولى اگر او عمل را نيمه کاره بگذارد، بايد ديگران تمام کنند.

ج. بايد اقدام کند.

ج. اذن فحوى و شاهد حال نيز کفايت مى‌نمايد.

ج. بنابر اظهر لازم است آن شخص از ولىّ ميّت براى اين کارها اجازه بگيرد.

 ج. به ترتيب طبقات ارث است و ولىّ زن، شوهر او است و در مرتبه بعد از او مردهايى هستند که از او ارث مى‌برند، به ترتيب اولويّت در ارث.

ج. در غسل و نماز ميّت قصد قربت لازم است و در کفن نمودن و دفن کردن، لازم نيست.

ج. تا از تمام جهات نمرده‌اند، ميّت نيستند و بايد به آن‌ها رسيدگى شود.

ج. فى الجمله رابطه محرميت باقى است، ولى استمتاع (بهره جنسى) از او جايز نيست.

ج. خير.