ج. ١ و ٢) گرفتن خورشيد و ماه، اگرچه مقدار کمى از آن‌ها گرفته شود و کسى هم از آن نترسد؛ ٣) زلزله، اگرچه کسى هم نترسد؛ ۴) رعد و برق، بادهاى سياه و سرخ و صيحه‌ى ترسناک و مانند اين‌ها که از آيات آسمانى و زمينى بوده و موجب ترس بيشتر مردم مى‌شود، بنابر اظهر.

ج. اگر به سبب گذاشتن موادّ منفجره باشد، نماز آيات واجب نمى‌شود.

ج. ظاهرا مى‌تواند.

ج. نشستن رو به قبله مستحب است و شرط صحّت نماز جمعه نيست و نماز را باطل نمى‌کند.

ج. بله.

ج. از اوّل آفتاب روز عيد است تا ظهر.

ج. بله، مى‌تواند؛ بلکه کافى است؛ داعى او براى نماز مغرب، و اشتباه در اخطار و تلفّظ مانعى ندارد؛ به خلاف آن که نماز ظهر قضا داشته و آن را در وقت نماز مغرب ـ که عدول صحيح نيست ـ نيّت کرده.

ج. جايز نيست.

ج. در اين صورت نماز باطل است. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله ٧٨٧ مراجعه شود).

ج. بايد از حال نشسته به رکوع رود نه از خميدگى.