ج. در نمازهاى اخفاتيه، تمام کلمات بايد اخفات باشد و در جهريه تمام کلمات بايد جهر باشد، و به شک و وسوسه اعتنا نکند.

ج. حکم او مثل أخرس است و اگر به وظيفه عمل کند، قضا ندارد و نمى‌تواند نماز را در وقت نخواند.

ج. به قصد مطلق دعا اشکال ندارد.

ج. احتياطا آن نمازها را دوباره بخوانيد.

ج. مانعى ندارد (به مسأله‌ى ٩٣٠ رساله رجوع شود).

ج. به حدّ عرفى کافى است.

ج. بنابر اقوى اگر يک مرتبه هم تسبيحات اربعه گفته شود کافى است؛ ولى سه مرتبه تسبيحات اربعه گفتن فضيلت بيشترى دارد و موافق احتياط است.

ج. به قصد مطلق ذکر اشکال ندارد.

ج. به مسايل ٨٢٣ تا ٨٢٧ رساله رجوع شود.

ج. مى‌توانند، ولى اگر نامحرم صدايشان را مى‌شنود، در صورتى که شنيدن صداى زن حرام باشد، مثلاً ترس فتنه و لذّت بردن در بين باشد، بنابر اظهر بايد آهسته بخوانند.