ج. خير.

ج. اگر از حالت طمأنينه خارج شود، بايد دوباره بگويد.

ج. همين که قبل از رکوع قيام داشته باشد، از حيث تحقّق رکن کافى است، و از حيث شروط قيام، در فرض سؤال مورد احتياط است. (در اين رابطه به مسأله ٧٨٨ و ٧٨٩ رساله رجوع شود.)

ج. خير، نمى‌تواند.

ج. از آن جا به بعد را بايد بلند بخوانيد (مسأله‌ى ٨١٩ رساله).

ج. همان مقدار که صحيح بخوانند کافى است و تلفظ به لهجه‌ى عربى لازم نيست.

ج. بايد هر طورى که مى‌توانند بخوانند و احتياط مستحب آن است که نماز را به جماعت به جا آورند.

ج. خير، بنابر احوط ملازمت به يکى از قرائات سبعه شود.

ج. احتياطا بايد آن نمازها را دوباره بخواند.

ج. تخيير بين قرائات سبعه در نماز استمرارى است، لذا اگر در يک يا دو رکعت به دو قرائت بخواند، جايز است.