ج. اگر نماز دوم مترتّب بر نماز اوّلى نباشد ـ مثل نماز عصر و قضاى نماز صبح ـ  اظهر صحّت نماز دوّم است و احوط به جا آوردن نماز احتياط بعد از نماز دوّم و اعاده‌ى نماز اوّلى بعد از آن است، اما در صورتى که نماز دوّم مترتّب بر نماز اوّلى باشد ـ مثل ظهر و عصر ـ اگر عمدا اين کار را کرده، نماز دوّم باطل است؛ و اگر سهوا بوده پس خالى از وجه نيست که از نماز دوّم به نماز احتياط عدول کند، و احتياط در اعاده‌ى اصل نماز با اين عدول است.

ج. اگر قصد ده روز در آن جا نداشته، تا سى روز نمازهايش را شکسته و بعد از سى روز، تمام، قضا نمايد.

ج. بله، مى‌تواند رجاءً.

ج. يک نماز صبح بخوانيد و يک نماز چهار رکعتى به قصد ما فى الذّمة.

ج. واجب نيست، ولى بر وصى يا وارث است که بر طبق مسأله‌ى ١٢۶٢ رساله عمل نمايند.

ج. بله، مى‌تواند.

ج. بنابر احتياط، واجب است که پسر براى نمازها اجير بگيرد که اگر در ذمّه‌اش  هم نباشد، از اموات ديگرش محسوب شود و اگر پسر بزرگ نداشت، قضا جزو بدهى‌هاى ميّت يا وصيت او است.

ج. اگر علم يا اطمينان به وقوع زلزله پيدا کرده‌ايد، نماز آيات بر شما واجب است، هر چند مدتى از آن گذشته باشد.

ج. صورت‌هاى مختلف نماز آيات و مستحبات آن در مسأله‌هاى ١٢٢۵ تا ١٢٣٠ رساله ذکر شده، مراجعه شود.

ج. ظاهرا آن روايت در مورد وجوب تعيينى آن است.