ج. اگر عرفا کف دست روى زمين قرار داشته، صحيح است و در غير اين صورت ذکر واجب اعاده شود.

ج. اگر مى‌تواند و حرج نيست، بايد سر آن دو انگشت را به زمين بگذارد و اگر نمى‌تواند يا حرجى است به ميسور آن اکتفا کند.

ج. احتياطا بايد به همان نحو که در رساله ذکر شده بخواند.

ج. خير، لازم نيست.

ج. اگر بعد از نماز يقين به خروج پيدا کند، بايد دوباره نمازش را بخواند.

ج. بله، بايد مثل سلام جواب گفته باشد.

ج. بله، باطل است.

ج. بايد نمازش را تمام کرده و دوباره اعاده نمايد.

ج. چنان چه ذکر شد، احتمال دارد هر جاى نماز که يادتان آمد بتوانيد قنوت را به جا آوريد.

ج. از روايت «قبل أن تُثنِّىَ رجليک» فورى بودن استفاده شده است.