ج. اگر به اندازه‌ى قدر واجب از سجده روى مهر باشد، مانعى ندارد و اگر نباشد بدون آن که سر را بلند کند، آن مو يا چادر را از روى پيشانى بکشد.

ج. اگر اشياى مذکور از چيزى که سجده بر آن صحيح است ساخته شده، مى‌شود بر آن سجده کرد و جواز سجده بر کاغذى که احتمال دارد از چيزهايى درست شده باشد که سجده بر آن جايز نيست، مورد تأمل است؛ لذا احتياطا سجده ننمايد.

ج. اين سجده را سجده‌ى دوم رکعت اوّل حساب مى‌کند، پس مى‌ايستد و رکعت دوم را به جا مى‌آورد و براى زيادى‌ها سجده سهو به جا مى‌آورد.

ج. کفايت هر ذکرى که در سجده بگويد خالى از وجه نيست، ولى  احتياط مستحب آن است که سه مرتبه سبحان اللّه‌ يا يک مرتبه «سبحان ربى الاعلى و بحمده» بگويد و ذکرهاى مستحبى را هم بنابر احوط بايد صحيح بخواند.

ج. به هر طور ممکن، هر چند با اشاره هم ممکن باشد، بايد سجده کند و با ترک آن از روى فراموشى يا عمدا ساقط نمى‌شود و بايد بعدا به جا آورد.

ج. سجده صحيح است و اگر موجب اطمينان شخصى شود، رفع شک مى‌کند.

ج. در اين صورت بايد به لباس يا زيرانداز که از کتان يا پنبه است سجده کند و گرنه، اگر از چيز ديگر است، بر همان چيز سجده کند، و اگر آن هم نيست در مرحله بعد بايد بر پشت دست سجده نمايد.

ج. به شکش اعتنا نمى‌کند.

ج. خير.

ج. بنابر احوط بايد بعد از نماز سجده‌ى آن را به جا آورد و نماز صحيح است.