ج. مى‌تواند، گرچه احتياط خوب است.

ج. اگر نتواند سر را نگه دارد و بى‌اختيار دوبار به جاى سجده برسد، روى هم يک سجده حساب مى‌شود و اگر ذکر نگفته باشد، بايد بگويد. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى ٨٨٢ رساله مراجعه شود.)

ج. هر طور باشد وقتى را براى نماز مختار قرار دهد و مسلمان در هر کارى که باشد، بايد براى نمازش وقتى را قرار دهد.

ج. بله.

ج. اگر بچه مميّز باشد بله، سجده واجب است. (مسأله‌ى ٩٠٢ رساله)

ج. اگر پيشانى به قدر واجب سجده به خاک مى‌رسد، اشکالى نيست.

ج. نشستن بين دو سجده مطلقا واجب است.

ج. بايد مهر را روى چيز بلندى گذاشته و طورى پيشانى را بر آن بگذارد که بگويند سجده کرده است؛ ولى بنابر احتياط کف دست‌ها و زانوها و انگشتان پا  را به طور معمول به زمين بگذارد و کسى که هيچ نمى‌تواند خم شود، براى سجده بايد سر را به قصد سجده خم کند و براى بر خواستن از سجده سر را بلند نمايد.

ج. نمازهايش صحيح است.

ج. محلّ اشکال است و اگر اتّفاقا شنيد، پس از ايماء براى آن، سجده را بنابر احوط وضعا بعد از نماز انجام دهد و اگر فوريّت عرفى آن فوت نشود، تکليفا هم اشکال ندارد.