صفحه اصلی

در حال بارگیری...

146. 1. نيّت

١٨٣٧. در نمازهاى نافله آيا معيّن نمودن نماز در نيّت لازم است؟ و اگر کسى نماز شب مى‌خواند بايد مشخص کند که نماز شفع يا نماز وتر مى‌خواند؟ و آيا تعيين دو رکعت اوّل يا دوم از نماز شب هم بايد در نيّت صورت پذيرد؟

ج. همان تعيين ارتکازى که در قلب دارد کافى است.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4255 | پیوند ثابت
١٨۵٢. آيا به زبان آوردن کلمات نيّت لازم است؟ گفتن کلمه «ادا» يا «قضا» در نيّت چه حکمى دارد؟

ج. به زبان آوردن لازم نيست.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4271 | پیوند ثابت
١٨٣٨. آيا عدول از نافله به نافله صحيح است؟

ج. جايز نيست، مگر اين که از اوّل قصد دومى را داشته و از باب خطا در تطبيق قصد اولى را کرده باشد.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4256 | پیوند ثابت
١٨۵۴. اگر کسى در فضايى واقع شود که بقيه نمازگزاران مشغول نماز غفيله يا نافله مى‌شوند و او هم به تبعيّت از آنان مشغول خواندن نماز مستحبى شود ـ بدون اين که در زمان‌هاى ديگر تقيّد به اين عمل داشته باشد ـ آيا نيّت او دچار اشکال مى‌شود؟

ج. خير.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4272 | پیوند ثابت
١٨٣٩. آيا عدول از نماز واجب به مستحب جايز است؟ و اگر اختصاص به موارد محدودى دارد، لطفا بيان فرماييد.

ج. اوّل در خصوص نمازهاى سه و چهار رکعتى که فرد نمازگزار به رکوع رکعت سوم نرسيده و نماز جماعت بر پا گرديده و اطمينان ندارد که اگر نماز را تمام کند به جماعت برسد که در اين صورت مستحب است به نيّت نماز مستحبى نماز را دو رکعتى تمام کند و خود را به جماعت برساند و هم چنين نقل نماز ظهر روز جمعه به نافله براى کسى که سوره‌ى جمعه را فراموش کرده و سوره‌اى را که عدول از آن به سبب فراغ يا بلوغ نصف جايز نيست خوانده است.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4257 | پیوند ثابت
١٨۵۵. کسى که مقيّد به اذان و اقامه در نمازهاى يوميّه نيست، اگر در جمعى قرار گرفته و اذان و اقامه بگويد، آيا اذان و اقامه او باطل است؟ در صورت بطلان اذان و اقامه نماز او نيز باطل مى‌شود يا نه؟

ج. اگر به قصد قربت بگويد، صحيح است و در صورت بطلان هم نماز او باطل نمى‌شود.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4273 | پیوند ثابت
 ١٨۴٠. در صورت شک در اين که آفتاب طلوع کرده يا نه؛ وضو و نماز به چه نيّتى صحيح است؟

ج. به نيّت تطهّر و وظيفه‌ى فعليّه صحيح است، و اگر خوف فوت وقت داشته باشد، تيمّم مى‌نمايد.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4258 | پیوند ثابت
١٨۴١. حکم شک کردن در اين که نيّت را درست گفته باشم يا نه؛ چيست؟

ج. اعتنا نکنيد و اصلاً گفتن نيّت به زبان لازم نيست.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4259 | پیوند ثابت
١٨۴٢. اگر در مصلى که نماز معينى مثل نماز جمعه را در آن‌جا مى‌خوانند، شک کنم که در هنگام نيت، همان نماز معيّن را قصد کردم يا نه؛ چه کار بايد بکنم؟

ج. به شک اعتنا نکنيد.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4260 | پیوند ثابت
١٨۴٣. اگر نمازگزار در نماز مغرب نيّت نماز ظهر کند و در رکعت سوم بفهمد که‌نماز ظهر کرده است؛ آيا مى‌تواند نيّت را به نماز مغرب برگرداند؟

ج. بله، مى‌تواند؛ بلکه کافى است؛ داعى او براى نماز مغرب، و اشتباه در اخطار و تلفّظ مانعى ندارد؛ به خلاف آن که نماز ظهر قضا داشته و آن را در وقت نماز مغرب ـ که عدول صحيح نيست ـ نيّت کرده.

کتاب: استفتائات | شناسه: 4261 | پیوند ثابت

آخرین مطالب

نمایه‌ها

فیلم ها