ج. بنابر احتياط، واجب است که پسر براى نمازها اجير بگيرد که اگر در ذمّه‌اش  هم نباشد، از اموات ديگرش محسوب شود و اگر پسر بزرگ نداشت، قضا جزو بدهى‌هاى ميّت يا وصيت او است.

ج. بنابر احتياط واجب، با رضايت ورثه، از ارث ميّت، براى نمازها اجير بگيرند.

ج. بنابر احتياط، واجب است.

ج. بايد بنا به وظيفه‌اش ـ نماز نشسته ـ آن‌ها را به جا آورد، گرچه احتياط مستحب اين است که در صورت توانايى، ديگرى را براى نمازهاى پدر و مادر اجير کند.

ج. پسرى است که هنگام فوت پدر بزرگ‌تر، از ديگر پسرها باشد.

ج. بله، بايد قضا نمود.

ج. تقليد با عمل کردن به فتوى محقّق مى‌شود.

ج. بله، بايد قضا کند، البته در قضاى نمازهاى مادر بنابر احتياط است.

ج. تا هر مقدار را که توانايى دارد، بدون سختى و مشقت به جا آورد و هم‌چنين به قدر توانايى اجير بگيرد.

ج. اگر پسر بزرگ ندارد و کسى هم نيست که آن‌ها را به‌جا آورد، واجب است از همان خانه و محل فروش آن بدهند.