ج. تکرار آن مانعى ندارد و شک در صحّت، مورد اعتنا نيست.

ج. اگر سلام اخير است تکرارِ بعد از فراغ از عمل است و سلام دوّم هم نسبت به سلام اوّل از اشکال دورتر است.

ج. بعد از نماز دوّم، سلام فراموش شده را بگويد و احتياطا نماز را اعاده نمايد.

 ج. بنابر عدم حرمت سماع، اگر استماع نکند اشکال ندارد، هر چند با استماع هم نماز باطل نيست و نهى‌ازمنکر در حال نماز هم با اشاره ممکن است.

ج. بايد جواب بدهد.

ج. اگر در آخر سلام آخر بوده، اشکال ندارد.

ج. نمى‌توان، مگر بعد از تمام شدن نماز باشد.

ج. خير، لازم نيست.

ج. يکى از دو سلام آخرى را مى‌توان به نيّت خارج شدن از نماز گفت.