ج. زنى که عقد دايم شده، نبايد بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود و بايد خود را براى هر لذتى که او مى‌خواهد تسليم نمايد و بدون عذر شرعى از نزديکى کردن او جلوگيرى نکند.

ج. در موردى که کمک او بر خروج صدق مى‌کند، شرعا مجاز نيستند.

ج. در هر موردى که مرتبط با حقوق او نيست، لازم نيست.

ج. چون راجع به استمتاعات است، زن بايد اطاعت کند.

ج. خير، شرط نيست.

ج. در اين صورت زن مى‌تواند امتناع کند.

ج. بله، بر زن واجب است اجتناب از منفّرات.

ج. بله، واجب است و حفظ جان او حتى الامکان لازم است.

ج. سبب حقّ فسخ نمى‌شود، به توضيح مذکور در جواب‌هاى قبل رجوع شود.

ج. مرتدّ نيست.