ج. واجب است به مقدارى در زمين دفن شود که بوى او بيرون نيايد و درندگان نيز نتوانند بدنش را بيرون آورند.

ج. جايز نيست بدون فرق بين پدر و برادر و بين غير آن دو بنابر احوط و در مرگ همسر يا اولاد، کفاره‌اش اطعام ده مسکين يا لباس پوشاندن به آن‌ها يا بنده آزادکردن است و اگر نداشت، سه روز روزه بگيرد.

ج. زمين موقوفه قابل معامله و خريد و فروش نيست و در بعضى موارد اختصاص دادن حق از طرف متولّى شرعى ممکن است، مثل اين که داراى نوعى بنا است که احکام شرعى هم بر آن مترتب است.

ج. اگر تبديل آن به قبرستان ممکن نيست، بايد متصرّفين در آن اجره‌المثل زمين را بپردازند تا صرف در خيرات شود، در غير اين صورت غاصب زمين هستند و هنگامى که دفن ميّت در آن ممکن شد، بايد براى دفن اموات از آن استفاده شود.

ج. ١) گذاشتن چيز سنگين مانند آهن بر شکم محتضر؛ ٢) تنها گذاشتن محتضر؛ ٣) حضور شخص جنب و حائض در کنار محتضر؛ ۴) زياد سخن گفتن نزد محتضر؛ ۵) حضور مرده‌شورها نزد محتضر؛ ۶) حضور زن‌ها به تنهايى در نزد محتضر، از جمله امورى است که مکروه است نزد محتضر انجام شود.

ج. در صورت توقّف حيات بيمار بر اين پيوند و عدم امکان استفاده از بدن کافر، احتياطا از ولىّ متوفّى هم اجازه بگيرد.

 ج. اين ترتيب در غسل ميّت مسلّم است که شستن سر مقدّم، و شستن طرف راست مقدّم بر طرف چپ است؛ اگرچه در غسل جنابت، اين نحو يقينى نيست.

ج. بله، نياز به اغسال سه گانه دارد.

ج. بله، واجب است.

ج. ظاهرا تحصيل محرميّت لازم نيست.