ج. باطل کردن نماز حرام است و بايد به وظايف شک عمل کند (مسأله‌ى ٩٨۴ رساله)؛ هر چند نمازى که بعد از ابطال مى‌خواند، صحيح است.

ج. على الاحوط بايد با تمام شرايط نماز آن را به جا آورد.

ج. تکليفى نداريد.

ج. بله.

ج. هر مقدار را که به جا نياورد، بايد وصيت کند.

ج. نماز و روزه‌هايى را که بدون غسل خوانده، بايد قضا کند و اگر جاهل مقصّر بوده، کفاره‌ى روز را نيز بايد ادا نمايد.

 ج. خير، مرد نيز مى‌تواند به جا آورد و در بلندخواندن و آهسته خواندن نماز، هر يک بايد به وظيفه خود عمل کنند.

ج. آن چه را که اضافه بر پنج سال، پسر بزرگ يقين به قضا شدن آن دارد، بايد قضا نمايد. هم چنين اگر ورثه يا وصىّ در عمل به وصيّت معصيت کنند.

ج. اگر ٨٠ سال را خود او تعيين کرده، بايد به وصيت او عمل شود، چون شايد نماز و روزه‌هاى ديگران برگردن او بوده است و اگر وصيّت متعارف بوده و مقصود او صرف نماز و روزه از ثلث بوده، زيادى از آن، مال ورثه و اگر وصيّت به کلّ ثلث بوده زيادى در خيرات مصرف مى‌شود.

ج. اگر مصداق آيات آسمانى ترسناک براى بيشتر مردم باشد، نماز آيات واجب مى‌شود.