ج. در وضو اگر تطهير ممکن نيست، بايد وضوى جبيره‌اى کند و در سجده به مسأله‌ى ٨٧٨ و ٨٧٩ رساله رجوع شود.

ج. پيشانى و کف دو دست و سر دوزانو و سر دو انگشت پا بايد روى زمين باشد، و در آوردن انگشترى و جوراب لازم نيست.

ج. اگر کم است مانعى ندارد و اگر بيش از متعارف است، جمع کند بين آن و ساير انگشتان و تمام آن‌ها را روى زمين بگذارد.

ج. مجرّد بوسيدن زمين و عتبه‌بوسى، سجده نيست و مانع ندارد.

 ج. بنابر عدم حرمت سماع، اگر استماع نکند اشکال ندارد، هر چند با استماع هم نماز باطل نيست و نهى‌ازمنکر در حال نماز هم با اشاره ممکن است.

ج. کسى است که به علت بيمارى، بول او قطره قطره مى‌ريزد.

ج. بله، اگر عمدا باشد موجب باطل شدن نماز مى‌گردد.

ج. بله، موجب باطل شدن نماز مى‌گردد.

ج. اگر به داعى ثواب آخرتى باشد، مبطل نيست.

ج. اگر پس از آن که به اندازه رکوع خم شود يادش بيايد، مستحب است بعد از رکوع قضا کند، و اگر در سجده يادش بيايد، مستحب است بعد از سلام، قضا نمايد و احتمال دارد هر جاى نماز که يادش آمد بتواند قنوت را به جا آورد.