ج. در زمان حيات دست از ارشاد و نصيحت او برندارد و پس از مرگ هم اگر پسر بزرگ او باشد، احتياطا قضاى نمازهاى پدر بر او واجب است.

ج. نمى‌تواند و بايد به وظيفه شک عمل کند.

ج. بايد سه شک متماثل در سه نماز صبح برايش پيش بيايد و اگر احيانا در نمازهاى غير صبح شک کرد، حکم کثير الشّک ندارد.

ج. جايز است.

ج. بايد قضا کنيد.

ج. احتياط واجب براى کسانى که عذر دارند تأخير قضا است تا زمان رفع عذر؛ مگر با علم به باقى ماندن عذر تا آخر عمر يا نااميدى از برطرف شدن عذر يا ترس از آمدن مرگ.

ج. وقت خاصى ندارد.

ج. با وضو بايد قضا کند.

ج. بله، مى‌توان.

ج. واجب نيست.