ج. بله، قضاى آن نمازها بر پسر بزرگ واجب است. حتّى آن نمازهايى را که در اين مدّت خوانده، ولى بر طبق وظيفه‌اش در آن حال رفتار نکرده است نيز بايد قضا نمايد.

ج. ١ و ٢) گرفتن خورشيد و ماه، اگرچه مقدار کمى از آن‌ها گرفته شود و کسى هم از آن نترسد؛ ٣) زلزله، اگرچه کسى هم نترسد؛ ۴) رعد و برق، بادهاى سياه و سرخ و صيحه‌ى ترسناک و مانند اين‌ها که از آيات آسمانى و زمينى بوده و موجب ترس بيشتر مردم مى‌شود، بنابر اظهر.

ج. اگر به سبب گذاشتن موادّ منفجره باشد، نماز آيات واجب نمى‌شود.

ج. ظاهرا مى‌تواند.

ج. واجب است خطيب در حال خواندن خطبه ايستاده باشد.

ج. اگر پس از رسيدن به حدّ رکوع يادش بيايد، بايد به سجده رود و نيز اگر در حال رسيدن به حدّ رکوع ملتفت شود و در آن حال هيچ مکث رکوعى نکند، به سجده مى‌رود و نمازش صحيح است؛ اما اگر شک کرد، نمازش باطل است.

ج. بله، با نذر واجب مى‌شود.

ج. به شک اعتنا نکنيد.

ج. خير، موجب بطلان نمى‌شود.

 ج. قيام در موقع گفتن تکبيرة الاحرام بنابر ظاهر و قيام پيش از رکوع، که آن را قيام متصل به رکوع مى‌گويند، رکن است.