ج. حنوط يعنى به پيشانى و کف دست‌ها و سرزانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى ميّت کافور بمالند؛ حنوط ميّت واجب مى‌باشد.

ج. بنابر احتياط واجب، جايز نيست. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى ۴٩۴ مراجعه شود.)

ج. بله.

ج. ديگران نبايد به نماز او اکتفا کنند.

ج. بله، واجب است (جهت توضيح بيشتر به مسأله‌ى ۵١۴ رساله رجوع شود.)

ج. اگر مراد از خير، ايمان به خدا و پيامبر ـ صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله‌وسلّم ـ و اهل بيت ـ عليهم‌السّلام ـ باشد، مانعى ندارد.

ج. اگر اندراس صادق نيست يا مشکوک است، بايد آن را بپوشانند و حرام است ميّت ديگرى را دفن کنند.

ج. تقسيم شدن ميزان نيست، بلکه شاهد حال بر رضايت صاحبان حق کافى است و با وجود وارث صغير، بايد با اذن ولىّ يا قيّم شرعى آن‌ها باشد.

ج. مانعى ندارد ولى مکروه است.

ج. اگر ممکن باشد با صاحب کفن مصالحه کنند و قبرها را نبش نکنند و اگر ممکن نشد يا براى جهات ديگر بخواهند نبش کنند، بايد به گونه‌اى از کنار بشکافند که قبرهاى رويى نبش نشود.