ج. ميزان قصد خود او است، هر چند به تبعيّت از پدر حاصل شود.

ج. ميزان ديوار خانه‌هايى است که عرفا جزو شهر حساب مى‌شود.

ج. اگر اعراض از محلّ اقامت نکرده، نمازش تمام است و اگر اعراض کرده و برگشتن به محلّ اقامت فقط براى عبور از آن جا است، نمازش شکسته است.

ج. بله، بايد روزه واجب را بگيرد و روزه‌اش هم صحيح است.

ج. اگر براى غير شغل سفر مى‌کنند، حکم مسافر را دارند و اگر رفت و آمد آن‌ها همان رفت و آمد شغلى آن‌ها است، نمازشان تمام است و مى‌توانند روزه بگيرند و در هر صورت در برگشت که براى کار به محلّ مى‌روند، حکم سفر شغلى مترتّب است.

ج. در اين فرض در برگشت، نماز او تمام است.

ج. از اوّل اين کار بعد از اين که ٨ فرسخى راه را طى کرد، بعد از آن ديگر نماز و روزه‌اش تمام است.

ج. اگر اصلاً جاهل به حکم سفر بوده، نماز و روزه‌اش صحيح است. (توضيح بيشتر در مسايل ١١٠۴ الى ١١٠٨ و ١٣۵٩ و ١٣۶٠ رساله مذکور است.)

ج. شکسته است.

ج. خير، نمازش شکسته است.