ج. اگر بنا دارد همراه او برود، به حکم کثيرالسّفر است.

ج. در هر دو مورد نماز و روزه آن‌ها در محل تحصيل و در بين راه تمام است.

ج. اگر مسافرت مذکور، لازمه‌ى شغلى شما است نماز تمام و روزه صحيح است.

 ج. اگر فاصله‌اش تا شهر به حدّ مسافت شرعى (٨ فرسخ) است و هر هفته به آن جا مى‌رود، نماز در آن جا تمام است.

ج. کثيرالسّفر کسى است که غالبا در کمتر از ده روز به حدّ مسافت شرعى رفت و آمد کند. به حدّى که عرفا مصداق کثير السّفر شود.

ج. اگر در شغل خود کثير السّفر نيستند، نماز را قصر و روزه را افطار کنند و در غير اين صورت لوازم شغلى در حکم خود شغل است.

ج. اگر قصدش بر اين است که شغلش به همين نحو باشد، به حکم کثير السّفر و شغله السفر (کسى که شغلش سفر است مثل راننده)، مى‌باشد.

ج. بله، حکمشان يکى است.

ج. اگر براى شغل مى‌روند، حکم سفر شغلى را دارند.

ج. نمازشان تمام است و مى‌توانند روزه بگيرند. (با ملاحظه‌ى مسأله‌ى ١٠۶۶ رساله)