ج. چون در آخر وقت که قضا شده، نماز تمام بوده است، بايد آن را به صورت تمام قضا کند.

ج. نمازش تمام است.

ج. وظيفه‌ى او قصر است.

ج. هر کدام از فرزندان وطنشان همان محل تولدشان است که محلّ زندگى‌شان هم باشد و کارى به محل تولد فرزند ديگر ندارد.

ج. لازم نيست دوباره کامل بخواند و همان نماز شکسته‌اى که خوانده کفايت مى‌کند.

ج. تا زمانى که اعراض محقّق نشود، آن جا هم به حکم وطنيّت باقى است.

ج. اگر بيشتر شب را در محلّ اقامت باشد، اشکال ندارد.

ج. اگر در حال ترديد است، نمى‌تواند قصد کند به خلاف احتمالات غير قابل اعتنا، که با وجود آن مى‌توان قصد کرد.

ج. در سفر براى غير شغل، حکم مسافر دارد، حتّى در سفر به محلّ کار.

ج. اگر غالبا ده روز متوالى در جايى نمى‌مانند کثير السّفر هستند و نمازشان تمام و روزه هم مى‌گيرند.