ج. اگر دختر هم به زنا راضى بوده، مهريه‌اى ندارد و در استحقاق ارش بکارت، تأمّل است و احوط مصالحه است.

ج. به کيفيت جعل شيربها بستگى دارد.

ج. نمى‌توانيد برويد.

ج. بله، مگر براى انجام واجبات شرعيه. (توضيح بيشتر در مسأله‌ى ١٨ از مسايل متفرقه رساله آمده است.)

ج. بله، دارد.

ج. جايز نيست.

ج. بايد از همسر خود در اين امر اطاعت کرده و به وظيفه‌اش، هر چند تيمم هم باشد عمل کند.

ج. حملش نفقه دارد، بنابر احوط.

ج. اگر گفته پزشک حجت باشد، مانند اين که متخصّص و متديّن باشد ـ که احتياط در تعدّد او است ـ از جهت ضرورت مسوّغه، با فرض انحصار، جايز است.

ج. اگر تدليس در عيوب موجب خيار باشد يا شرط نسبت به غير آن‌ها شده بوده و زوج فسخ کند، زن اصلاً استحقاق مهر را ندارد و در غير آن دو صورت ـ که حق  فسخ مورد تأمل است ـ يا صورتى که فسخ نکند، حکم جواب سؤال قبلى را دارد. (در تدليس راجع به بکارت يا حريت)