ج. در غير حال ضرورت منحصره نسبت به دفع مفسده‌ى مهمّ، جايز نيست.

ج. خير.

ج. بله.

ج. اشکالى ندارد.

ج. لابدّ من التّفريق بين مجالس النّساء أو رعاية الاحتجاب فى مجالسهم، فان لم يکن شى‌ء من ذلک فالدّراسة عند المحارم فى المجالس الخاصّة.[3]

[3]. روند رو به رشد فرد و اجتماع به گونه‏اى است که مردم غالبا براى تحصيل به دانشگاه مى‏روند، اما در کلاس‏هاى دانشگاه زن و مرد مختلط هستند، حال آيا وظيفه شرعى دختران و پسران براى ورود به دانشگاه چيست؟

ج. حتما بايد محل نشستن زنان از مردان جدا باشد و يا در کلاس‏ها پرده‏اى بين آنان به عنوان حايل قرار گيرد، در غير اين صورت دختران بايد نزد محارم خود به صورت خصوصى تحصيل نمايند.

ج. جايز نيست.

ج. با استيذان و اعلام ممکن است، رفع مسؤوليّت تکليفى و ضمانى شود.

 ج. اگر خلاف احتياط نکند، تکليفا مسؤوليّت ندارد، و اگر به حسب ضمان مسؤوليتش را با اخذ برائت از ولىّ او رعايت نکند، از شبهه‌ى مسؤوليّت خارج نيست.

ج. طبيب با غير طبيب شريکند در اين که بايد (به واجب کفايى) نفس محترمه را از هلاکت حفظ نموده و معالجه کنند، هر چند با کمک‌هاى مردمى يا بيت المال، اگر در دسترس باشد و طبيب واجب اختصاصى ندارد؛ مگر اين‌که اگر او چيزى را مى‌داند که با احتمال تأثير بايد به ديگران اعلام کند و در صورتى که نتواند معالجه نمايد، مسؤوليتى ندارد.

ج. نمى‌توانيد چنين کارى انجام دهيد، جواز اين کار، هر چند با اجازه‌ى صاحبش باشد (براى غيرمعصوم که قابل اختلاف نيست) از حيث تکليف و ضمان بى‌شبهه نيست. بلى در مورد معصوم ـ عليه‌السّلام ـ که حفظ نفس معصوم ـ عليه‌السّلام ـ اهمّ است از حفظ ديگران، تا چه رسد به اين‌که جان معصوم ـ عليه‌السّلام ـ در خطر باشد، و هم‌چنين اگر مورد اجازه‌ى امامِ اصل باشد، جايز است.