ج. در غير حال ضرورت منحصره نسبت به دفع مفسده‌ى مهمّ، جايز نيست.

ج. خير.

ج. تابع نحوه‌ى استفاده از آن است.

ج. جايز نيست.

ج. اگر از مواردى باشد که تکثير و کپى آن ممنوع بوده، جايز نيست و هم‌چنين اگر تنها استفاده‌ى حرام از آن مى‌شود نيز جايز نمى‌باشد.

ج. اگر معلوم است که اين کار مورد رضايت صاحب حق اصلى فيلم نيست، جايز نمى‌باشد البته اين در صورتى است که محتواى فيلم مشتمل بر حرام نباشد و در غير اين صورت از اين جهت نيز جايز نيست.

ج. مانند حق طبع و چاپ کتاب است که اگر اضرار به مؤلّف يا ناشر محسوب شود، جايز نيست. بلکه عمل انجام گرفته توسط او محترم است. ولى اگر آن کفّار از کسانى باشند که مالشان محترم نباشد و موجب فتنه نشود، تکثير آن جايز است.

ج. اگر آن برنامه‌ها مشتمل بر حرام نباشد و حق ديگران نيز به آن تعلق نداشته باشد، جايز است.

ج. اگر فيلم مشتمل بر حرام نبوده و حق ديگرى (اعم از فيلمساز، تهيه کننده و...) به آن تعلق نداشته باشد، جايز است.

ج. اگر مفسده‌اى نداشته باشد، جايز است.