ج. تاجايى که ممکن است، به گونه‌اى نهى‌ازمنکر کند که مستلزم بى‌حرمتى به او نشود.

ج. الأولى رعاية الإحتياط بإيقاع ذلک عند النّاس حتّى لا يحتمل فيه شى‌ء.[2]

[2]. گفتگو و مباحثه علمى و درسى بين دختر و پسر دانشجو چه حکمى دارد؟

ج. بهتر آن است که احتياط کرده و در حضور مردم انجام نشود تا احتمال امر خلافى در آن داده نشود.

ج. اگر به عنوان قرض يا با شروط خاصّى داده بوده، بايد به همان دانشگاه بازگردانده شود.

ج. در صورتى که تحصيل واجب نباشد و قدرت بر حفظ حجاب نباشد، جايز نيست. و اگر واجب باشد، با حفظ حجاب بر مراتب ضرورت اکتفا مى‌شود.

ج. تکليفا يادگيرى مسايل مورد ابتلاى در هر امرى واجب است، هر چند وضعا تا حرامى انجام نداده، درآمد آن حلال است.

ج. استفاده از خوابگاه دانشجويان جايز نيست و اگر ذمه‌ى او به مالى مشغول شده باشد، بايد ادا کند؛ و نماز و غسل او در صورت جهل به حکم و يا فراموشى آن، صحيح است.

ج. اشکال دارد.

ج. در اعتقادات حقّه، آن چه اعتقاد به آن‌ها لازم است، و در احکام هم هر چه معرضيت براى ابتلاى دارد.

ج. تابع مقررات آن دانشکده است.

ج. اگر به نحوى سبب تقويت حزب او مى‌شود، جايز نيست.