ج. آن چه حرام است ايذاء و ناراحت کردن آن‌ها است که مى‌توان با توجيه آن‌ها، آن را برطرف کرد.

ج. با اجازه‌ى حاکم شرع جايز است.

ج. حتما بايد محل نشستن زنان از مردان جدا باشد و يا در کلاس‌ها، پرده‌اى بين آنان حايل قرار گيرد، در غير اين صورت دختران بايد نزد محارم خود به صورت خصوصى تحصيل نمايند.

ج. اگر نتوانست آنان را راضى نمايد روزى يک ساعت را درست و اساسى صرف تحصيل علوم دينى نمايد و به هر کار يا تحصيل مشروع ديگرى بپردازد کافى است و آنان حق مخالفت از واجب را ندازند.

ج. حرمت تقلب در امتحان، با حکم حقوق دريافتى در آينده رابطه‌اى ندارد.

ج. در صورتى که خبر از نتايج قواعد و معادلات نجومى بدهد، نه از واقع، بدون اشکال است.

ج. تحصيل در حوزه به رضايت آن حضرت ـ عجّل‌اللّه‌تعالى‌فرجه‌الشّريف ـ نزديک‌تر است، ان شاءاللّه‌.

ج. اگر نتواند پرستار اختصاصى زنان باشد، جايز نيست.

ج. خير، موارد آن مختلف است.

ج. ملاک، شرعيّت آن رشته و شرعيّت مقدمات آن است.