ج. خود تلقين واجب نيست چه رسد به تکان دادن. پس در فرض سؤال به نحوى نباشد که هتک ميّت به حساب آيد.

ج. اين‌ها عمل خلاف شرع نيست و اسراف هم نيست.

ج. اگر به حاکم شرع مراجعه و اجاره پرداخت کنند؛ با فرض خروج از حيّز انتفاع در خصوص دفن و عدم امکان عود و بازگرداندن به قبرستان مانعى ندارد.

ج. در صورتى که وقف شده باشد و تحويل گرفتن متناسب با وقف صورت گرفته باشد، حقّ رجوع ندارند امّا در صورتى که مورد استفاده براى اموات قرار نگرفته باشد و واگذارى ابتدايى بوده، مانعى ندارد.

ج. بر همه مکلفين واجب کفايى است على الاحوط که مسلمانى را که در حال جان کندن و احتضار است (اعم از مرد و زن و بچه و بزرگ) رو به قبله نمايند، به اين صورت که وى را به پشت خوابانده و کف پاهايش را رو به قبله قرار دهند، به گونه‌اى که اگر نشست، رويش به سمت قبله باشد.

و نيز مستحب است نزديکان محتضر او را تلقين نموده و ذکر لا اله الا اللّه‌ و محمد رسول اللّه‌ و اقرار به امامان و ساير اعتقادات حق را در آن حالت سخت به او تلقين نمايند و به گونه‌اى به او تلقين کنند که محتضر بفهمد و مستحب است که تا وقت مرگ محتضر، مکرّر به وى تلقين نمايند. خواندن دعاى عديله در نزد محتضر نيز مناسب است.

ج. در صورتى که راه نجات فردى مسلمان متوقف و منحصر به دادن عضو به او باشد و تهيه آن از غير مسلمان هم ممکن نباشد، اشکالى ندارد.

ج. بايد بنابر احتياط واجب ميّت را سه تيمم بدهند و تيمم اوّل را به قصد مافى‌الذمه انجام دهند. و کسى که ميّت را تيمم مى‌دهد بنابراظهر بايد دست خود را به زمين زده و به صورت و پشت دست‌هاى ميّت بکشد؛ ولى احتياط در اين است که با دست خود ميّت نيز او را تيمم بدهند. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌هاى ۴٧١ و ۴٧٢ و ۴٧٣ رساله مراجعه شود.)

ج. تا جنين مرده خارج نشود و بدن او با ظاهر بدن مادر تماس نگيرد و يا سنّ او بيش از چهار ماه نباشد، غسل لازم ندارد.

ج. بله، و احتياطا او را تيمم هم بدهند.

ج. اگر غاسل بر او صدق نمى‌کند، مانعى ندارد و نيّت مقلِّب (کسى که جسد را جهت غسل حرکت مى‌دهد) مستحب است و نيّت دو نفر مشترک بر هر دو واجب است.