ج. اگر زن احراز کرده که ترشحات مزبور خون نيست حکم خون ندارد و همين طور اگر شک دارد و با تفحص علم به خون بودن پيدا نشد حکم خون را ندارد.

ج. زنى که شک دارد يائسه است يا نه خود را يائسه به حساب نياورد.

ج. نماز احتياط را در حال حيض نمى‌تواند بخواند اما بنابر احتياط واجب هم سجده سهو را بلافاصله در حال حيض به جا آورد و هم پس از پاک شدن دوباره تکرار کند.

ج. بله مى‌توانند.

ج. به طور کلى خضاب کردن با حنا يا چيز ديگر براى حائض کراهت دارد.

ج. هر گاه مرد در روزه ماه رمضان يا در حال حيض با زن نزديکى کند معصيت کرده، ولى اگر بچه‌اى از آنان به دنيا بيايد، حلال زاده است.

ج. در اين صورت مى‌تواند حج افراد را به جا آورد و بعد از فراغت، عمره مفرده به جا آورد مانند صورت اوّل، و اين کفايت مى‌کند از آن‌چه بر او واجب بوده است از حج تمتع.

ج. پس از پاک شدن از نفاس بنا بر احتياط واجب بايد استبرا نمايد يعنى داخل رحم را وارسى کند که اگر از داخل هم پاک شده است، غسل نفاس کند.

ج. اگر در ٣ ساعت باقى مانده از ٣ روز در باطن هم خون نداشته استحاضه است.

ج. ١) اگر بداند قبلاً کدام يک از آن سه قسم بوده بايد به وظيفه همان قسم عمل کند.

٢) اگر حالت قبلى خود را نمى‌داند بنابر احتياط واجب بايد به آن‌چه مشکل‌تر است عمل کند، مثلاً اگر نمى‌داند استحاضه او قليله است يا متوسطه، بايد کارهاى استحاضه متوسطه را بنا بر احوط انجام دهد و اگر نمى‌داند متوسطه است يا کثيره، بايد کارهاى استحاضه کثيره را بنا بر احوط انجام دهد.