ج. هر دو خون با پاکى وسط همه حيض حساب مى‌شود چه هر دو خون در ايام عادت باشند يا هر دو خارج ايام عادت يا يکى در ايام عادت و چه هر دو ويژگى‌هاى حيض را داشته باشند يا نه.

ج. اگر از ده روز بيشتر شود، فقط خونى را که در روزهاى عادت خود ديده، حيض است و خونى که پيش از عادت وبعد از آن ديده استحاضه مى‌باشد، و بايد عبادت‌هايى را که در روزهاى پيش از عادت وبعد از عادت به جا نياورده قضا نمايد.

ج. اين خانم مضطربه است (زنى که چند ماه خون ديده ولى عادت معينى ندارد يا عادتش به هم خورده) اگر همه خون‌هايى که ديده يک جور  باشد، چنان‌چه عادت خويشان او مشخص است آن مقدار را براى خود حيض و بقيه را استحاضه قرار مى‌دهد. اما اگر چند روز آن نشانه‌ى حيض و چند روز ديگر آن نشانه استحاضه دارد، چنان‌چه خونى که نشانه‌حيض دارد کمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد، همه‌آن حيض است، واگر خونى که نشانه‌ى حيض را دارد کمتر از سه روز باشد بايد بنابر احتياط تا هفت روز را حيض قرار دهد.

ج. در اين صورت پس از بلوغ بنابر احتياط واجب به قصد وظيفه فعليه خود غسل مى‌کند. اما اگر احتمال خون جراحت و مانند آن بدهد چيزى بر او واجب نيست.

ج. اگر شرايط را نداشته باشد خون حيض نيست و محکوم به خون زخم است، خصوصا اگر علامت آن را دارا باشد که خروج از طرف راست باشد همين طور اگر دو روز خون حيض ديد. و روز سوم به جهت اخراج رحم ديگر خون نديد، غسل حيض بر او واجب نيست.

ج. مکروه است.

ج. بدل از وضو تيمم نمايد.

ج. بلى مسموع است، اگرچه مظنون باشد که خبرش دروغ است. پس اگر بگويد حائضم، نزديکى با او حرام است و اگر بگويد پاکم نزديکى با او حلال است. و هر گاه خبر دهد که در يک ماه، سه حيض ديده، جميع احکام حيض نسبت به هر زمانى که مى‌گويد زمان حيض است، جارى است، واگر احتمال ضعيف برود که راست مى‌گويد، احوط است.

ج. اگر بين نماز، حائض شود، حتى اگر حرفى از تشهد مانده باشد نماز باطل است، بلکه هم چنين است پيش از تمام نمودن سلام واجب؛ و اگر در نماز باشد وگمان نمايد که حائض شده، دست خود را داخل کند و به موضعى که خون بيرون مى‌آيد بمالد، پس اگر خون بيرون آمده باشد، از حالت نماز بيرون رود وگرنه نماز را تمام نمايد، لکن ظاهر اين است که اگر چنين نکند ونماز را تمام کند عيبى ندارد و اگر بعد از نماز، حائض شدن، ظاهر نشود يا معلوم نشود پيش‌تر بودن حيض بر تمام بودن نماز، نماز او صحيح است.

ج. لازم است براى طواف ونماز نايب بگيرد وپس از طواف نايب، شخصا سعى کند.