ج. هر خونى که خانم‌ها قبل از بلوغ يا بعد از يائسگى مى‌بينند يا خونى که از ٣ روز کمتر ديده مى‌شود يا خونى که از ١٠ روز بيشتر مى‌شود (که در اين حالت مى‌تواند مقدارى حيض باشد که در احکام حيض گفته شده)، استحاضه است؛ در صورتى که خون زخم و خون نفاس نباشد.

 ج. قبل از ولادت بچه هر خونى که ديده مى‌شود، در صورتى که احتمال غير استحاضه داده نشود ـ مانند زخم و امثال آن ـ استحاضه است.

ج. در هر دو مورد بايد دوباره غسل کند.

ج. در موقع نماز بايد نوار را خارج کند و نوار و خود را وارسى نمايد و طبق انواع استحاضه عمل کند و نوارهاى جديد، حکم همان پنبه را دارد که در رساله آمده است.

ج. اگر بعد از غسل و وضو خون قطع نشود يا احتمال آمدنش قبل از نماز باشد، زن مستحاضه بعد از غسل و وضو واجب است بلافاصله نماز را بخواند. ولى اگر مدتى پاک شود و بداند تا آخر وقت پاک مى‌ماند، مى‌تواند بين غسل و وضو و نماز فاصله بيندازد.

اگر مستحاضه متوسطه و کثيره براى نافله صبح غسل صحيح انجام داده، خواندن نافله را به تأخير مى‌اندازد تا به نماز صبح متصل شود.

ج. اگر بدون امتحان مذکور با ممکن بودن آن نماز به جا آورد، نماز باطل است هر چند بعد، ظاهر شود که خون بکارت بوده است مگر آن که به اميد مطابقت با واقع نماز به جا بياورد و در واقع هم همان باشد که اميد داشته است.

ج. کسى که عادت معين دارد و يکى از دو خون يا مقدارى از آن در ايام عادت باشد، همان حيض است.

ج. اگر روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است.

ج. در دو ماه اخير عادت او ٧ روز است و عادت عدديه او به هم نخورده است.

ج. بله، نشانه بلوغ است.