ج. بايد خود را وارسى کند، يعنى مقدارى پنبه داخل فرج نمايد وکمى صبر کند، بعد بيرون آورد؛ پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بکارت است واگر به همه‌آن رسيده، حيض مى‌باشد. البته بايد خون زياد نباشد تا به وسيله فوق بتواند بين خون حيض وبکارت فرق بگذارد.

ج. بنابر اقوى به محض ديدن خون عبادتش را ترک نکند مگر ويژگى حيض را داشته باشد يا بداند حيض است يا بداند در ٣ روز ادامه خواهد يافت و اگر عبادت را ترک کرد و معلوم شد حيض نبوده قضا کند.

ج. اگر روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است.

ج. بله.

ج. چنين خونى استحاضه است، اگر احتمال خون‌هاى ديگر مثل بکارت و زخم داده نشود.

ج. به قصد وظيفه‌ى فعليّه غسل کند، کافى است.

ج. بله نماز دوم صحيح است و نماز اوّل را هم بايد به جا آورد و اگر وقت گذشته، قضا نمايد.

ج. فرقى ندارد بستگى به پاکى و ايام عادت دارد پس‌کسى که ٣ روزه يا ۵ روزه پاک مى‌شود، روز فرد غسل مى‌کند وکسى که ۴ روزه يا ۶ روزه پاک مى‌شود روز زوج غسل مى‌کند.

ج. اگر خون خارج نشود، حکم حيض را ندارد و نزديکى اشکال ندارد.

ج. تمامى خون و پاکى وسط، حيض است.