ج. واجب نيست، هر چند زن راضى به همبسترى باشد. بلکه وجوب آن بر شوهر هم، معلوم نيست، و اظهر استحباب است و احتياطا ترک کفاره  نشود.

ج. طلاق دادن زن در حال حيض و نفاس باطل است و زن بايد در وقت طلاق از خون حيض و نفاس پاک باشد و شوهرش در آن پاکى يا در حال نفاس و حيضى که قبل از اين پاکى بود، با او نزديکى نکرده باشد.

ج. طوافش صحيح است و نماز طواف را پس از پاکى و غسل به جا آورد. و چنان چه وقت نداشت، سعى وتقصير را به جا آورده و نماز طواف را پيش از طواف حج قضا نمايد.

ج. دومى محکوم به استحاضه است.

ج. بلکه تعويض پنبه لازم است حتى اگر با تحفظ خونى خارج نشده باشد وظيفه هست که پنبه را از داخل خارج کند؛ هر چند در حين خارج کردن اطراف هم آلوده شود.

ج. بلى مى‌تواند.

ج. ١) اگر در ٣ روز به طور مستمر نباشد، هر چند در ايام عادت، استحاضه است.

٢) در بيشتر از ٣ روز اگر ساير شرايط حيض را دارد حيض است و اگر ندارد استحاضه است

ج. فقط نياز به شستشو دارد ولى غسل و وضوى او باطل نشده است و احتياج به وارسى هم نيست.

ج. کسى که در وقت معين عادت مى‌شود، چه عدد روزهاى حيضش هم معين باشد يا نه، به مجرد ديدن خون در ايام عادت، هر چند صفات حيض را نداشته باشد، خود را حائض حساب مى‌کند و عبادت را ترک مى‌کند. هم‌چنين اگر عادتش را جلو و عقب بيندازد و چند روز قبل و بعد از عادتش خون ببيند.

ج. هر دو تا حيض است چه هر دو ويژگى حيض را داشته باشند يا هر دو ويژگى حيض را نداشته باشند يا يکى ويژگى حيض را داشته باشد و يکى نداشته باشد، اگرچه بهتر است در خون دوم که ويژگى حيض ندارد، احتياط کند.