ج. بله، علاوه بر غسل وظيفه تعويض پنبه و آب کشيدن ظاهر فرج و وضو براى هر نماز را هم دارند.

ج. نيّت غسل استحاضه کافى است.

ج.١) يک بار بر خلاف عادت قبلى ديده است، عادت قبلى زايل نمى‌شود.

٢) دوبار ديده: الف) هر دو بار يک شکل بوده است: عادت قبلى زايل مى‌شود. ب) مختلف بوده است: روشن نيست، مگر بيش از دو بار باشد که عرفا صدق کند که اين زن عادت معينى ندارد که در آن صورت، مضطربه خواهد شد.

ج. براى شروع خروج مهم است و لو به وسيله چيزى، اما براى ادامه حيض وجود خون در داخل مهبل کافى است.

ج. مورد احتياط است.

ج. ١) در مرحله اوّل بايد روزهايى را که خون او نشانه حيض دارد تا ده روز، حيض قرار دهد وبقيه را استحاضه قرار دهد.

٢) اگر نتواند حيض را به واسطه نشانه‌هاى آن تشخيص دهد، بنا بر احتياط واجب بايد هفت روز اوّل را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد، مگر اين که بداند به طور مسلم در روزهاى اوّل، حيض نمى‌شده است که در آن صورت بعد از آن روزها را بايد حيض قرار دهد.

٣) اگر گمان اطمينانى پيدا کرد که ايام عادتش مثل خويشان خود است عادت آن‌ها را براى خود انتخاب مى‌کند

ج. اگر خون باشد هر چند به مرتبه ضعيفه از خون يا يک نقطه‌اى از خون هم باشد و يا معلوم شود که در باطن به صورت خون است، محکوم به ادامه حيض است.

ج. وظيفه شما عمل به حکم استحاضه است.

ج. مستحب است حائض در اوقات نماز پنبه را تعويض کند، وضو بگيرد و به مقدار نماز خود رو به قبله مشغول ذکر خداوند شود.

ج. با ندرت وجود آن در ادعيه، ظاهرا فحص لازم نيست.