ج. در هر دو مورد بايد دوباره غسل کند.

ج. در موقع نماز بايد نوار را خارج کند و نوار و خود را وارسى نمايد و طبق انواع استحاضه عمل کند و نوارهاى جديد، حکم همان پنبه را دارد که در رساله آمده است.

ج. اگر بعد از غسل و وضو خون قطع نشود يا احتمال آمدنش قبل از نماز باشد، زن مستحاضه بعد از غسل و وضو واجب است بلافاصله نماز را بخواند. ولى اگر مدتى پاک شود و بداند تا آخر وقت پاک مى‌ماند، مى‌تواند بين غسل و وضو و نماز فاصله بيندازد.

اگر مستحاضه متوسطه و کثيره براى نافله صبح غسل صحيح انجام داده، خواندن نافله را به تأخير مى‌اندازد تا به نماز صبح متصل شود.

ج. اگر بدون امتحان مذکور با ممکن بودن آن نماز به جا آورد، نماز باطل است هر چند بعد، ظاهر شود که خون بکارت بوده است مگر آن که به اميد مطابقت با واقع نماز به جا بياورد و در واقع هم همان باشد که اميد داشته است.

ج. کسى که عادت معين دارد و يکى از دو خون يا مقدارى از آن در ايام عادت باشد، همان حيض است.

ج. اگر روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است.

ج. دومى محکوم به استحاضه است.

ج. در صورتى که علامت ديگر غير از سن مانند درشت شدن موها، بر بلوغ او نباشد، حيض نيست.

ج. به مسأله‌ى ۴٠٧ و ۴٠١ رساله و به جواب سؤال قبلى مراجعه شود.

ج. لمس مزبور جايز نيست و مى‌توانند حايلى قرار دهند و يا دستکش به دست کنند و يا به همراه گوش دادن به مثل ضبط صوت به تلاوت بپردازند، البته در غير سوره‌هايى که آيه سجده دارد و خواندن بيش از هفت آيه براى آنان مکروه است.